Het is goed zo

Zoals altijd in India komt uiteindelijk alles weer goed en zijn we net op tijd op het vliegveld om naar Trivandrum te vliegen in het zuiden. Na vijf uur zet het vliegtuig de landing in. Door een dik pak wolken heen zien we een overdaad aan palmbomen. Het ziet er echt tropisch uit. Jammer alleen van die wolken. En de landingsbaan is ook wel erg nat... Zijn we eindelijk in het warme zuiden hebben we gerekend buiten de zogenaamde Noord-Oost Monsoon. Flinke buien verwelkomen ons bij een hoge temperatuur. De mensen hier zijn er ook helemaal op gekleed. Zowel mannen als vrouwen lopen in rokken, waarbij de mannen er handig in zijn om de rok te dragen naar de gelegenheid: kort of lang. Een kwestie van vouwen. We regelen een taxirit in een echte indiase ambassador met een vrolijke taxichauffeur op blote voeten. Hij wordt nog vrolijker als we de vrouw van het taxikantoortje (die gratis mee wil liften), vertellen dat ze alleen met ons mee kan als ze de helft van de ritprijs aan ons betaalt. Daar had ze niet op gerekend, en de chauffeur rijdt er lachend met ons vandoor. Wat wordt onze bestemming? Het is te nat en bewolkt voor het strand. Daar is nu niets aan. Dan maar een mooi hotel met zwembad. Zo gezegd, zo gedaan. Niet veel later vallen we in een diepe slaap op de lekkerste bedden van de afgelopen weken.

Hoewel zo'n ambassador-taxi wel lekker nostalgisch is, is de autoriksja aangenamer. Dat merken we de volgende dag als we de stad willen verkennen. In zo'n open karretje is het altijd lekker winderig, wat bij deze temperaturen van plus dertig erg aangenaam is. De bussen hanteren hetzelfde systeem: het is geen kwestie van ramen open, maar van alle ramen eruit. In deze tropische warmte groeien diverse lekkere vruchten en overal kan je heerlijke verse vruchtendranken kopen. Al gauw hebben we ons favoriete tentje gevonden voor drankjes van meloen, ananas, sinaasappel en vooral druiven. Kampioen is hier echter de banaan. Daar hebben ze er zoveel van dat je er werkelijk over struikelt, vooral op de markt. De apen in Shimla zouden er haast jaloers van worden, alhoewel deze hoeveelheden voor hen zelfs te veel zouden zijn. De enige apen die we hier zien, komen we tegen in de zoo. Trivandrum is gezegend met een goed verzorgde dierentuin aangelegd in een soort jungle stijl. We lopen een vastgestelde route langs beren, olifanten, tijgers, jaguars, nijlpaarden, krokodillen etc. Het rondje is overigens relatief snel gemaakt, want de meeste beesten hebben, net als wij, last van de warmte en houden zich lekker schuil.

Een echt stukje tropen krijgen we te zien in de trein, als we langs de kust omhoog reizen naar Kollam. Overal om ons heen palmbomen en kleine dorpjes waar het leven, zo op het eerst gezicht, er erg ontspannen aan toegaat. In Kollam hangt net zo'n ontspannen sfeer als in Trivandrum. Het verkeer is on-indiaas rustig en georganiseerd en taxi's en riksja's bieden direct eerlijke prijzen. Wellicht zijn de mensen hier wat meer gewend aan regels omdat de communistische partij in deze staat al meer dan vijftig jaar onafgebroken aan de macht is. Naar verluid is het analfabetisme in deze staat zo ongeveer gereduceerd tot 0%.

In Kollam gaan we direct door naar het strand, maar helaas is de zee te gevaarlijk om in te zwemmen. We merken al direct dat de trek in het water enorm is, en laten het dus bij een strandwandeling. Die is romantisch tot het punt waarop de vissers hun boten het strand op trekken. Behalve als 'haven' gebruiken de zeelui dat deel van het strand ook als toilet. We laten het open riool snel links liggen en zetten onze wandeling voort door het tropische wijkje dat pal aan de zee ligt. Blijkbaar komen hier niet veel toeristen, want wij zijn al snel attractie nummer 1. De kinderen wijzen ons maar wat graag de weg naar de visafslag. Daar is een levendige handel in verse inktvis, zwaardvis en andere soorten die wij niet thuis kunnen brengen. Ook wordt de zojuist ingekochte vis op bestelling gefileerd. Dat maakt de afslag dan wel weer tot een bloederig geheel. Bij een mooie zonsondergang hobbelen we in een lekkere koele riksja terug naar ons hotel.

De mooiste verrassing moet dan nog komen. Via het hotel hebben we een tocht geregeld met een 'houseboat' door de backwaters (een soort Biesbosch, maar dan in de tropen met allemaal palmbomen). Na een stoere rit door de stad achter op de motorfiets (de taxi's en riksja's zijn die dag in staking) ligt er een mooie privé boot met maar liefst drie man personeel op ons te wachten. Dat belooft wat! We nemen plaats in aangename zitjes en terwijl de boot het ruime sop kiest, worden wij verwend met drankjes en vers fruit. In het begin moeten we overigens wel de juiste kant opkijken anders hebben eerste rang zicht op de vuilnisbelt. Al snel zien we het steeds rustiger worden en het verkoelende briesje zorgt voor een aangename temperatuur aan boord. Op en rond het water valt van alles te beleven. Er tuffen kleine houten bootjes of kano's over het water op zoek naar vis. Ook hangen er enorme visnetten boven het water met grote lampen. Als het donker is laat men de netten zakken en gaan de lampen aan. Dan komen de vissen vanzelf.

Na anderhalf uur meren we aan bij een eilandje. In het resort aldaar worden we getrakteerd op een ayurvedische massage. In een dik uur wordt ons hele lijf onder handen genomen. Compleet ontspannen stappen we daarna weer aan boord voor een heerlijke lunch. De kok heeft flink zijn best gedaan in het keukentje van niet meer dan 1 bij 1. We smullen van heerlijke streekgerechten en verse vis terwijl de boot rustig op het water dobbert. Als we verzadigd over het water kijken en van de omgeving genieten, vraagt men of we verder nog iets wensen. Nee, is ons antwoord. Het is goed zo.